Osteochondroza objawów i leczenia kręgosłupa lędźwiowego

W przypadku osteochondrozy odcinka lędźwiowego kręgosłupa omówione zostaną objawy i leczenie choroby, ograniczona mobilność człowieka, możliwość normalnego życia. Prawie połowa wszystkich pacjentów skarży się na ból w tej części pleców. Zgodnie z wynikami badania Poll Options Are osteochondroza lędźwiowa zajmuje drugie miejsce po chorobach układu oddechowego.

Jeśli do niedawna procesy zwyrodnieniowe związane z wiekiem uważano za główną przyczynę patologii, teraz wyjaśniono znacznie więcej czynników powodujących chorobę. Przed rozpoczęciem terapii musisz zrozumieć, czym jest osteochondroza kręgosłupa lędźwiowego.

Choroba jest patologiczną zmianą w krążkach międzykręgowych, której towarzyszy dystrofia więzadeł, zniszczenie trzonów samych kręgów. Najbardziej cierpi na tym odcinek lędźwiowy, który podczas podnoszenia ciężarów w pozycji siedzącej doświadcza ogromnego obciążenia.

Oznaki osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego coraz częściej pojawiają się u młodych ludzi, którzy mają zaledwie 30 lat. Nie można rozpocząć choroby, ponieważ powikłania są obarczone niepełnosprawnością, paraliżem kończyn dolnych.

Główne objawy osteochondrozy lędźwiowej

Osteochondroza lędźwiowa jest patologią deformującą, która w większości przypadków jest naturalnym procesem starzenia. Ale wysoka aktywność fizyczna na kręgosłup, zaburzenia metaboliczne, nadużywanie szkodliwych produktów i alkoholu przyspieszają ten proces.

Pierwsze oznaki patologii nie pojawiają się od razu, więc terapia nie zawsze zaczyna się na czas. W przypadku osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego objawy są następujące:

• ból jest częściej bolesny w pierwszych stadiach i ostry w 2-3 stadiach rozwoju choroby (przy każdym nagłym ruchu dyskomfort nasila się, a podczas odpoczynku w łóżku ustępuje);
• z osteochondrozą pojawia się uczucie osłabienia w nogach (zanik odruchów ścięgnistych kończyn dolnych, co jest wyraźnie widoczne w badaniach neurologicznych);
• skrzywienie części lędźwiowej;
• naruszenie oddawania moczu i defekacji (w zależności od miejsca ucisku rdzenia kręgowego).

Można również zidentyfikować dodatkowe objawy osteochondrozy lędźwiowej: uczucie drętwienia w dolnej części pleców, suchość i łuszczenie się skóry, zmiana jej odcienia (zmienia kolor na niebieski). Pocenie się zwiększa się w okolicy pośladków. Jednym z objawów osteochondrozy u mężczyzn w odcinku lędźwiowym kręgosłupa jest zaburzenie erekcji.

W przypadku osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego objawy mają różny stopień nasilenia. Niektóre objawy można łączyć w zespoły.

Syndromy	Charakterystyka
Niedokrwienny	W tym miejscu pojawiają się oznaki osteochondrozy lędźwiowej z powodu uszkodzenia naczyń krwionośnych. Tętnice zaczynają się kurczyć (proces ten z czasem staje się trwały). Ten stan charakteryzuje się bólem mięśni podudzia i ud podczas chodzenia. Jeśli naczynia krwionośne są zaciśnięte i skurczone przez długi czas, odżywianie narządów miednicy jest zaburzone, podobnie jak ich funkcjonalność. U kobiet patologia powoduje problemy z cyklem miesiączkowym, możliwością poczęcia dziecka, oddawaniem moczu
Kręgowy	Charakteryzuje się bólem o różnym nasileniu i lokalizacji. Powstaje po obciążeniu kręgosłupa lędźwiowego: przechylaniu, podnoszeniu ciężkich przedmiotów. Jeśli pojawi się przepuklina dysku, osoba może stracić wrażliwość nóg. W tym przypadku zachodzą zmiany w kręgosłupie: zmiana postawy, osoba garbi się, chód staje się problematyczny
Korzeniowe	Kręgi stają się niestabilne, ściskając nie tylko korzenie nerwowe, ale także naczynia krwionośne. Objawem zespołu jest ból w miejscu szczypania zakończeń. Nieprzyjemne odczucia rozprzestrzeniają się na pośladki i nogi. Osoba ma wzrost napięcia mięśniowego, jest zmuszona zmienić swój chód. W przypadku braku leczenia osteochondrozy korzenie nerwowe ulegają zapaleniu. Stanowi temu towarzyszy obrzęk tkanek ciała otaczających kręgosłup. Krew zaczyna stagnować, rozpoczyna się proces odurzenia. W przypadku zespołu korzeniowego ból obserwuje się w innych stawach. Oprócz tych objawów w dolnej części pleców (dolnej części pleców) pojawia się „gęsia skórka”. W szczególnie trudnych przypadkach pacjenci nie mogą już samodzielnie poruszać się

Osoby cierpiące na osteochondrozę odcinka lędźwiowego kręgosłupa muszą przejść pełne badanie w celu ustalenia ciężkości choroby i określenia schematu leczenia.

Stopnie osteochondrozy lędźwiowej

Osteochondroza lędźwiowa rozwija się stopniowo. Istnieją takie etapy postępu patologii:

1. Najpierw. W tym przypadku jądro miażdżyste, które znajduje się wewnątrz dysku, zaczyna się poruszać i zmieniać. Na włóknistym pierścieniu pojawiają się pęknięcia. Korzenie nerwowe ulegają podrażnieniu, co sygnalizuje ból pleców. Na tym etapie osteochondrozy dyskomfort ma nadal charakter lokalny, to znaczy objawy są odczuwalne tylko w obszarze uszkodzonego dysku. Czasami jest to lumbago, ale na pierwszym etapie rozwoju często występuje stały tępy ból. Dyskomfort w osteochondrozie zwiększa się po obciążeniu kręgosłupa lędźwiowego.
2. Po drugie. Tutaj następuje zniszczenie włóknistego pierścienia. Zwiększa się ruchomość uszkodzonych kręgów, a tkanka mięśniowa ulega napięciu. Odległość między nimi maleje, mogą się poruszać względem siebie. Poruszanie się osoby staje się trudniejsze, ponieważ szybko się męczy, odczuwa silny dyskomfort w części lędźwiowej. Ból rozprzestrzenia się na uda, nogi, pośladki. Osoba bardziej się poci.
3. Trzecia. Na tym etapie choroby ból nasila się wielokrotnie, ponieważ włóknisty pierścień pęka. W tym przypadku jądro miażdżyste opuszcza swoje miejsce i tworzy się przepuklina. Pacjent odczuwa ostry ból i lumbago podczas ucisku tkanek i korzeni nerwowych. Dyskomfort staje się stały i nie do zniesienia. Praca narządów wewnętrznych zostaje zakłócona.
4. Czwarty. Dochodzi do deformacji kręgosłupa. Poruszanie się osoby jest bardzo trudne, ale objaw bólu staje się mniej wyraźny. Nie oznacza to wcale, że patologia już się nie rozwija. Ten stan jest sygnałem, że wkrótce osoba będzie siedzieć na wózku inwalidzkim. Ponadto w obszarze uszkodzonego krążka rosną osteofity, jeszcze bardziej pogarszające stan, zanik mięśni.

Jeśli rozwój choroby nie jest kontrolowany i terapia nie rozpocznie się na czas, kręgi po prostu się zapadną i przywrócenie ich bez ryzykownej i trudnej operacji nie zadziała.

Co zrobić w przypadku zaostrzenia choroby

Osteochondroza lędźwiowa to trudna choroba, której lepiej nie doprowadzić do ostatniego etapu. Szybko przechodzi w stan przewlekły, ponieważ nawet najskuteczniejsze leczenie może tylko zatrzymać rozwój patologii lub go spowolnić.

Jeśli występuje silny ból w okolicy pleców, a osoba nie może się normalnie poruszać, oznacza to zaostrzenie procesu patologicznego. Najczęściej występuje u tych pacjentów, którzy nie stosują się do zaleceń lekarzy. Jeśli nastąpiło zaostrzenie, osoba powinna przestrzegać następujących zasad:

1. Lepiej całkowicie zrezygnować z aktywności fizycznej na czas potrzebny do przywrócenia normalnej funkcjonalności organizmu. Lepiej jest leżeć w wygodnej pozycji, która nie powoduje dyskomfortu. Dobrze, jeśli pacjent używa twardego materaca, ponieważ ciało w tym przypadku (szczególnie odcinek lędźwiowy) nie ugina się.
2. Aby zminimalizować obciążenie pleców, można użyć półsztywnego gorsetu. Ograniczy nagłe ruchy.
3. Aby zmniejszyć nasilenie bólu w osteochondrozie, należy powoli zginać nogę w kolanie po uszkodzonej stronie. Pomoże to złagodzić napięcie mięśni i złagodzić ściśniętą tkankę nerwową.
4. W trudnych przypadkach można użyć aplikatora, ale należy go używać ostrożnie. Zabieg przeprowadza się dwa razy dziennie przez 30 minut.
5. Po masażu, który stopniowo przywraca normalne ukrwienie i napięcie mięśni, należy zastosować maść przeciwzapalną.

Niemożliwe jest ogrzanie dotkniętego obszaru pierwszego dnia po wystąpieniu zaostrzenia. Suche ciepło stosuje się dopiero drugiego dnia, kiedy minie szczyt bólu. W przeciwnym razie obrzęk tkanek wzrośnie, a stan pacjenta z osteochondrozą pogorszy się.

Diagnostyka chorób

Osteochondroza lędźwiowa wymaga poważnego podejścia i kompleksowej terapii. Pacjentowi staje się łatwiej, jeśli bierze odpowiednie leki, wykonuje ćwiczenia przepisane przez lekarza. Aby wybrać schemat terapii, pacjent musi zostać zbadany. Wyróżniają się następujące metody diagnostyczne:

1. Prześwietlenie. W przypadku uszkodzenia stawów lędźwiowych za główną uważa się ocenę rentgenowską. Zdjęcie jest wykonane w kilku rzutach. Na nim widać uszkodzenie dysków, stan kanału kręgowego. Każdy występ musi być prostopadły do ​​poprzedniego.
2. MRI lub CT. Przedstawione zabiegi pozwalają dokładniej określić, jakie czynniki wyzwalały rozwój osteochondrozy, w jakim stanie są nie tylko kręgi, ale także tkanki miękkie, naczynia krwionośne, zakończenia nerwowe. Jednocześnie osoba nie odczuwa dyskomfortu.
3. Badanie zewnętrzne z palpacją uszkodzonego obszaru i badaniami neurologicznymi.

Tylko dokładna diagnoza pozwoli ustalić, czy dana osoba naprawdę rozwija osteochondrozę.

Leczenie osteochondrozy lędźwiowej

W przypadku braku terapii osteochondrozy lędźwiowej u pacjenta pojawiają się takie powikłania, jak wypukłość, spondyloartroza, przepuklina, zapalenie nerwu kulszowego, zwężenie kanału kręgowego, dysfunkcja narządów miednicy. Osoba również zaczyna kuleć, ma niedowład i paraliż nóg.

Leczenie osteochondrozy odcinka lędźwiowego kręgosłupa stawia sobie kilka zadań. Po pierwsze, konieczne jest wyeliminowanie stanu zapalnego, który powoduje ból w tej chorobie. Oczywiście trzeba samemu powstrzymać nieprzyjemne objawy, a także wzmocnić gorset mięśniowy w okolicy lędźwiowej, kończyn dolnych.

Terapia powinna łagodzić obrzęki i skurcze tkanek miękkich. Pacjentowi przepisuje się środki i zabiegi mające na celu poprawę funkcjonalności narządów, regulację krążenia, przywrócenie procesów metabolicznych w organizmie, a także zwiększenie zakresu ruchu. Ponieważ osteochondroza kręgosłupa lędźwiowego pacjentów będzie leczona przez długi czas, musisz wybrać te metody, które dadzą dobry efekt i spowodują minimum szkód. Stosuje się leki, leczenie alternatywne, fizjoterapię, LF i inne metody.

Chirurgia

W zaawansowanych przypadkach, gdy rozwój choroby doszedł do ostatniego stadium, osteochondroza lędźwiowa wymaga interwencji chirurgicznej. Pomoc chirurga jest konieczna w przypadku powikłań upośledzających funkcjonowanie narządów, przepukliny kręgowej. Operacja ratunkowa jest wykonywana, jeśli istnieje zagrożenie wystąpienia paraliżu kończyn dolnych.

Najbardziej skuteczną interwencją jest usunięcie uszkodzonego dysku. Powszechna jest również mikrochirurgiczna metoda leczenia osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego za pomocą endoskopu. Ta procedura jest mniej traumatyczna dla pacjenta i pozwala na powrót do zdrowia w jak najkrótszym czasie.

Fizjoterapia

W przypadku osteochondrozy lędźwiowej objawy (są one leczone na różne sposoby) można wyeliminować za pomocą zabiegów fizjoterapeutycznych. Przydatne:

• prądy diadynamiczne;
• elektroforeza i fonoforeza;
• magnetoterapia;
Zabieg laserowy
• .

Zabiegi fizjoterapeutyczne przyniosą maksymalne korzyści w terapii skojarzonej, w połączeniu z lekami.

Ćwiczenia fizjoterapeutyczne

Leczenie osteochondrozy lędźwiowej nie będzie skuteczne bez wykonania przepisanej przez lekarza kompleksowej terapii ruchowej. Wszystkie ćwiczenia mają na celu poprawę ruchomości dolnej części pleców, wzmocnienie gorsetu mięśniowego oraz zwiększenie stabilności kręgosłupa. Kompleks należy wykonywać regularnie.

Lekarz zazwyczaj przepisuje następujące ćwiczenia: zginanie w różnych kierunkach, pozycja stojąca, chodzenie na czworakach w przód iw tył, napięcie mięśni brzucha w pozycji leżącej.

Masaż

Można go wykonać dopiero po wyeliminowaniu zaostrzenia lub w trakcie remisji. Dzięki zabiegowi można osiągnąć nie tylko rozluźnienie mięśni spazmatycznych, ale także ich wzmocnienie. Masaż jest skuteczniejszy po kąpieli. Powinien być wykonany przez specjalistę, stosując odpowiednie techniki: głaskanie, pocieranie. Zabieg nie powinien być wykonywany, jeśli na plecach są otwarte rany, u osoby zdiagnozowano choroby dermatologiczne lub problemy z krążeniem.

Terapia manualna

Terapia manualna rozwiązuje te same zadania co masaż, ale wykorzystuje nieco inne techniki. Nie możesz powierzyć swojego kręgosłupa amatorowi. Do zabiegu potrzebny jest doświadczony specjalista, który nie zaszkodzi.

Leki

W leczeniu osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego nie można zrezygnować z leków. Przy ich wyborze liczy się ogólny stan organizmu, etap rozwoju choroby. Aby zwalczyć osteochondrozę, istnieją następujące najskuteczniejsze grupy leków:

Środki przeciwbólowe.

1. NLPZ - Leki te eliminują samo zapalenie i ból, który mu towarzyszy. Łagodzą obrzęki, normalizują temperaturę ciała.
2. Leki zwiotczające mięśnie - te leki są przepisywane przez lekarza i są stosowane tylko wtedy, gdy NLPZ zawiodły. Leki zwiotczające mięśnie pomagają złagodzić skurcze mięśni.
3. Chondroprotectors - Utrzymują chrząstkę w dobrym stanie, nie dopuszczając do jej rozpadu. Ale są skuteczne tylko wtedy, gdy ta warstwa nie zostanie całkowicie usunięta.
4. Steroidowe leki przeciwzapalne. W najbardziej zaawansowanych przypadkach są mianowani na końcu.
5. Multiwitaminy i witaminy z grupy B - Prezentowane preparaty pomagają poprawić funkcjonalność NS.
6. Leki przeciwdepresyjne (w celu przywrócenia tła emocjonalnego pacjenta).
7. Blokada nowokainy z hydrokortyzonem. Umieszczane są bezpośrednio w części pleców, z której pochodzi ból. Blokady są rzadko wykonywane, ponieważ mogą powodować atrofię mięśni.
8. Preparaty poprawiające krążenie i mikrokrążenie.

Miejscowe leki - maści - mają dobrą skuteczność i minimalne skutki uboczne. Jeśli pacjent stosuje środki ludowe do terapii, leki należy nadal przyjmować.

Zapobieganie osteochondrozie kręgosłupa lędźwiowego

Osteochondrozie kręgosłupa lędźwiowego można zapobiec, przestrzegając prostych zasad zapobiegania:

• unikać hipotermii i infekcji;
• nie podnoś ciężkich przedmiotów;
• torby do noszenia naprzemiennie na obu ramionach;
• przestrzegaj reżimu picia i dobrze się odżywiaj;
• utrzymywać masę ciała w normalnych granicach;
• terminowo leczyć wrodzone lub nabyte patologie szkieletu;
• chodź pływać, więcej ruszaj się, codziennie wykonuj kompleks gimnastyki na odcinku lędźwiowym;
• przechodzą regularne badania lekarskie.

Podstawowa troska o własne zdrowie pozwoli uniknąć powikłań osteochondrozy lędźwiowej, a jest ich wiele i trudno sobie z nimi poradzić.